Jakie są wymiary, silniki i rodzaje zabudów Renault Master?
Renault Master to jeden z najstarszych pełnowymiarowych pojazdów dostawczych, które spotkamy na europejskim rynku. Dziś pełni on rolę absolutnego lidera w Polsce i każdego roku na ten model stawia nawet kilka tysięcy przedsiębiorstw. Debiutował on jednak dość dawno temu, gdyż miało to miejsce w 1981 roku. Jakie wymiary ma aktualnie oferowane Renault Master, jakie silniki montuje się w nim pod maską i jakie są dostępne rodzaje zabudów?
Renault Master — historia modelu
Renault Master to jeden z najstarszych modeli samochodów dostawczych. Debiutował on dokładnie w roku 1981, gdy Renault postanowiło poszerzyć swoją ofertę w tym segmencie. Model ten posiadał naprawdę nowatorską jak na swoje czasy konstrukcję, która była całkiem aerodynamiczna. Dość nietypowy był także rodzaj napędu. Silnik był bowiem zamontowany z przodu, lecz wzdłużnie i napędzał oś tylną. Przez to kierowca w kabinie miał naprawdę wysoką pozycję.
Pierwsza generacja Renault Master oferowana była naprawdę długo. Produkowano ją bowiem aż do 1998 roku. W tamtym czasie rozpoczęła się nowa era pojazdów dostawczych oferowanych przez Renault. Następca Mastera miał jednak zadebiutować znacznie szybciej. Renault w celu ograniczenia kosztów chciało to auto zaprojektować z inną firmą. Pierwszym wyborem był holenderski DAF, lecz prace przerwano wpierw ze względu na zbyt duże koszty, a w 1993 roku ostatecznie zakończono, gdyż DAF zbankrutował. Następnie Renault próbowało działać wraz z Iveco, a ostatecznie francuska marka odnalazła partnera w amerykańskim koncernie General Motors, który do tej współpracy wyznaczył markę Opel.
Renault Master było już więc wspólną konstrukcją Opla i Renault. Debiut tych modeli miał miejsce w 1997 roku i okazał się naprawdę udany, gdyż te Renault Master wygrało bardzo prestiżowy w świecie aut użytkowych plebiscyt na Samochód Dostawczy Roku 1998. Model ten od bliźniaczego samochodu Opla odróżniał się przede wszystkim bardzo małym wlotem powietrza czy też kloszami kierunkowskazów, które w aucie Renault były pomarańczowe, a Opel montował je w kolorze białym.
Pierwsze zmiany w Renault Master drugiej generacji pojawiły się już w 2001 roku. Wtedy wymieniono silniki wysokoprężne na nowe jednostki dCi, które korzystały z nowoczesnego wtrysku Common rail. Do dużego faceliftingu doszło jednak dopiero w roku 2003. Wtedy całkowicie zmieniono pas przedni samochodu, a także jego wnętrze. Dzięki temu ten dostawczak zyskał design, który mimo upływu lat wciąż wygląda naprawdę dobrze i trudno byłoby stwierdzić, że ma on już prawie 20 lat.
W 2010 roku pojawiła się trzecia odsłona Renault Master, która w ofercie francuskiego producenta jest dostępna aż do dziś. Unowocześniono znacząco wygląd auta, które zyskało pokaźnych rozmiarów grill z logiem Renault umiejscowionym tuż nad nim na masce auta. Dodatkowo w Renault Master III pojawiły się charakterystyczne, pionowe reflektory z przodu, a także pionowe tylne lampy. W 2014 roku pojawił się pierwszy facelifting. Renault określa auta sprzedawane po nim jako Renault Master fazy 2. Wtedy unowocześniono gamę jednostek napędowych, a także znacząco wzbogacono wyposażenie standardowe i opcjonalne.
Ostatni facelifting Renault Master miał miejsce w roku 2019. Był to naprawdę pokaźny lifting, po którym trzecia generacja Renault Master wkroczyła w fazę 3. Totalnie odmieniono przód, z którego zniknęły podłużne lampy, które zastąpiono bardziej poziomymi reflektorami, pojawił się nowy grill, na którego szczycie znajdziemy logo marki na środku chromowanej poprzeczki, dodano nowe elementy wyposażenia, czy też od zera zaprojektowano wnętrze.
Niedługo po faceliftingu Renault Master straciło jednego ze swoich bliźniaków, czyli Opla Movano. Sojusz na linii Renault-Opel zakończył się, gdyż niemiecka marka została zakupiona przez największych rywali Renault, czyli francuski koncern PSA, który posiada takie marki jak Citroen oraz Peugeot.
Renault Master — dane techniczne i rodzaje zabudów
Jeśli chodzi o różne zabudowy, to Renault posiada jedną z najbogatszych ofert w segmencie. Dostępny jest bowiem furgon przednio- lub tylnonapędowy, auto z zabudową typu kontener, wywrotka tylnozsypowa, a także platforma z burtami. Renault wykonuje również na zamówienie zabudowy specjalistyczne takie jak zabudowa budowlana czy też medyczna.
Renault Master posiada cztery konfiguracje, jeśli mowa o długości nadwozia, trzy różne rozstawy osi, a także trzy różne wysokości nadwozia. Podstawowe wymiary w aucie określanym oznaczeniem L1H1 to długość rzędu 5048 mm przy rozstawie osi wynoszącym 3182 mm, szerokość na poziomie 2070 mm i wysokość wynosząca 2307 mm. Jedyna niezmienna wartość niezależnie od wielkości nadwozia to oczywiście szerokość.
Kolejne konfiguracje długościowe to L2, w której auto mierzy 5548 mm i ma rozstaw osi na poziomie 3682 mm, L3 gdzie długość to 6198 mm, a rozstaw osi zależy od wybranego rodzaju napędu. W wypadku auta z napędzaną osią przednią rozstaw to aż 4332 mm. Gdy zdecydujemy się na auto z napędem na tył, to otrzymamy samochód z rozstawem osi wynoszącym 3682 mm. Największa jest konfiguracja L4, która dostępna jest tylko z napędem na tył. W niej auto mierzy 6848 mm długości przy rozstawie osi rzędu 4332 mm.
Sporo różnią się też wysokości. Konfiguracja H2 przy napędzie na przód sięga od 2488 do 2500 mm. Jeśli jednak na tak wysokie nadwozie zdecydujemy się w aucie z napędem na tył, to jego wysokość będzie wynosić od 2527 do 2557 mm. Największa opcja to H3. Po jej wybraniu otrzymamy auto o wysokości 2744 do 2749 mm, gdy napędzana jest oś przednia lub od 2786 do 2808 mm w konfiguracji z napędem na tył.
Renault Master — silniki
Renault Master posiada naprawdę bogatą hamę jednostek napędowych, która zależy też w dużej mierze od tego, jaki napęd wybierzemy. Bogatsza oferta jest dla aut z napędem na przód. W niej spotkamy silniki 2.3 dCi o mocy kolejno 110, 135, 145, 150, 165 lub 180 koni mechanicznych. Wersja z napędem na tył korzysta z podobnych jednostek napędowych. Z opcją FWD dzieli ona silniki o mocy 145 oraz 165 koni mechanicznych. W aucie z napędzaną tylną osią spotkamy również silnik o mocy 130 koni mechanicznych, który nie jest dostępny, jeśli zdecydujemy się na napęd na przód.