Jakie są wymiary, silniki i rodzaje zabudów Opla Vivaro?

Pod koniec lat 90. XX wieku doszło do zawiązania współpracy, która miała ogromny wpływ na to jak dziś wygląda europejski rynek samochodów dostawczych. Na sojusz zdecydowało się Renault i General Motors, które do niej oddelegowało Opla. W ten sposób powstał między innymi Opel Vivaro, który od ponad 20 lat jest jednym z najchętniej wybieranych średnich aut dostawczych. Jakie są jego wymiary, z jakich silników korzysta i jakie są dostępne rodzaje zabudowy Opla Vivaro?

Opel Vivaro — historia modelu

Opel Vivaro był drugim samochodem dostawczym, który powstał już po zawiązaniu współpracy pomiędzy Renault a Oplem. Co prawda wcześniej w tym segmencie Opel oferował auto bliźniacze do modelu Renault. Opel Arena był jednak jedynie przemianowanym Renault Trafic i w momencie debiutu na rynku ta konstrukcja miała już 17 lat. Dlatego historię średnich aut dostawczych sojuszu Renault-Opel rozpoczął właśnie Opel Vivaro wraz z drugą generacją Renault Trafic. 

Tworząc Opla Vivaro i Renault Trafic projektanci obu marek starali się przede wszystkim, by stworzyć auto, które będzie odpowiednio dopasowane do panujących wtedy na rynku realiów. W ten sposób udało się stworzyć samochód dostawczy, którego wygląd zestarzał się niesamowicie dobrze i wiele osób nie pokusiłoby się o stwierdzenie, że ta konstrukcja ma już ponad 20 lat. 

Opla Vivaro i Renault Trafic docenili również na samym początku eksperci. Przyznali oni tym średnim samochodom dostawczym prestiżowy tytuł Samochodu Dostawczego Roku 2002. Konstrukcje, które debiutowały w 2001 roku w tym znanym plebiscycie, który odbywa się w Europie od 1991 roku, pokonały drugą generację Opla Combo, czyli kompaktowego kombivana, a także szóstą odsłonę Forda Transita. 

Opel Vivaro wraz z przeznaczonym na rynek brytyjski Vauxhallem Vivaro oraz autem Renault, czyli modelem Renault Trafic produkowany był w zakładach w Luton w Wielkiej Brytanii. Był to efekt sojuszu, w ramach którego obie te marki nie tylko opracowały wspólnie średnie i duże auto dostawcze, ale też dzieliły się ich produkcją. Vivaro i Trafic produkowano we wcześniej wspomnianym Luton, a Renault Master i Opel Movano były konstruowane w Batilly we Francji.

W 2006 roku Opel Vivaro i Renault Trafic doczekało się swojego pierwszego liftingu. Był on spowodowany przede wszystkim przez nowe normy emisji spalin Euro 4, które wymusiły na niemieckiej i francuskiej marce dostosowanie gamy jednostek napędowych tak, by składała się z jednostek, które spełniały te naprawdę rygorystyczne jak na tamte czasy normy, które spowodowały wprowadzenie filtrów cząstek stałych znanych jako filtry DPF. Wprowadzenie silników z filtrami DPF zmusiło również do dokonania zmian w przednim zderzaku. Ten wyposażony został w większe otwory z racji na wymagania cieplne filtra cząstek stałych. 

W 2014 roku Opel Vivaro doczekał się swojej drugiej generacji. Sama bryła i proporcje pozostały mniej więcej te same. Doszło jednak do sporej zmiany wyglądu atrapy chłodnicy, która była dość wysoka i w swojej górnej części posiadała chromowaną poprzeczkę z logotypem Opla na środku. Dodatkowo nowe był też burty, drzwi, pas tylne, a także reflektory, które był bardzo duże i ciągnęły się od atrapy chłodnicy prawie do samej szyby czołowej. Model ten reklamowano między innymi tym, że będzie dostępny w ogromnej liczbie konfiguracji. Wyliczono, że będzie można zamówić go w jednej z 270 wersji. 

Opel Vivaro drugiej generacji nie przetrwał jednak zbyt długo. Wynikało to z tego, że Opel przeszedł w nowe ręce i General Motors sprzedało tego producenta do francuskiego koncernu PSA, który jest największym rywalem Opla. Polityka PSA z kolei zakładała, że większość aut dostawczych ma być tymi samymi konstrukcjami, gdyż pozwoli to na znaczne ograniczenie kosztów produkcji. Z tego powodu sojusz Opla z Renault zakończył się w roku 2018 i wycofano wtedy drugą generację Opla oraz Vauxhalla Vivaro z produkcji. 

W 2019 roku zaprojektowano z kolei następcę Opla Vivaro B, czyli po prostu Opla Vivaro C. Od wtedy model ten to konstrukcja bliźniacza do tych, które zostały opracowane wspólnie przez Citroena, Peugeota oraz Toyotę. Opel Vivaro C ma więc bliźniaków w postaci Citroena Jumpy, Peugeota Experta, a także Toyoty ProAce. Niedawno dołączył do tej listy również Fiat Scudo po tym jak doszło do fuzji PSA i FCA, która spowodowała zakończenie współpracy pomiędzy Fiatem a Renault. Włoska marka pracowała bowiem wspólnie z francuzami przy tworzeniu Opla Vivaro B, trzeciej generacji Renault Trafic i Fiata Talento. 

Opel Vivaro — dane techniczne i rodzaje zabudów

Obecna generacja Opla Vivaro posiada dwie konfiguracje długości. Pozostałe wymiary są takie same. Nie ma również wyboru w kwestii zabudowy tego auta, które zawsze jest zwyczajnym furgonem. Podstawowe wymiary Opla Vivaro C to długość rzędu 4959 milimetrów przy rozstawie osi na poziomie 3275 milimetrów. Szerokość to 2010 mm, a wysokość sięga w zależności od wersji od 1895 do 1945 milimetrów. W wersji XL dochodzi jedynie do przedłużenia nadwozia, które mierzy 5309 zamiast 4959 milimetrów. 

Opel Vivaro — silniki

Co ciekawe, Opel Vivaro posiada bogatszą gamę jednostek wysokoprężnych od swojego większego brata, czyli Opla Movano. Znajdziemy bowiem aż cztery silniki. Podstawowe jednostki napędowe to silnik 1.5 Diesel. Jego bazowa wersja generuje 102 konie mechaniczne i moment obrotowy rzędu 270 niutonometrów. Mocniejsza wersja tej jednostki zapewnia z kolei moc wynoszącą 120 KM, a także 300 Nm momentu obrotowego. 

Lepszą moc dają do dyspozycji silniki 2.0 Diesel. Ich podstawowa wersja dostępna jest zarówno z 6-biegowym manualem montowanym również w silnikach 1.5 Diesel, jak i z 8-stopniową przekładnią automatyczną, która dostępna jest tylko przy większej jednostce. Bazowy silnik 2.0 daje moc rzędu 144 KM, a także 340 lub 370 Nm momentu obrotowego w zależności od wybranej skrzyni. Większy moment obrotowy zapewnia przekładnia automatyczna. Topowa konfiguracja to jednostka 2.0 Diesel o mocy 177 KM i momencie obrotowym rzędu 400 Nm. Dostępna jest tylko w parze z 8-stopniową przekładnią automatyczną.