Jakie są wymiary, silniki i rodzaje zabudów Forda Transita?

Obecnie większość aut dostawczych, które znajdziemy na europejskim rynku, debiutowała w latach 80. lub 90. XX wieku. Ford Transit to jednak przeogromny wyjątek. Jest to bowiem obok Volkswagena Transportera najdłużej oferowany samochód na rynku nie tylko aut dostawczych, ale ogólnie na całym rynku europejskim. Model ten debiutował jeszcze w latach 50. XX wieku i od tamtych czasów znacznie się zmienił. Jakie są wymiary, silniki oraz rodzaje zabudów w Fordzie Transicie? 

Ford Transit — historia modelu

Powstanie Forda Transita to efekt tego, że Ford przez większość czasu dość mocno angażował się w rynek europejski. W momencie debiutu w roku 1953 pierwsza generacja Forda Transita była jedynym średnim dostawczakiem w ofercie marki na rynek europejski, a do tego był to jeden z dwóch takich samochodów, gdyż jego rywalem był kultowy dziś Volkswagen Transporter. 

Pierwsza generacja Transita można powiedzieć, że miała podobną koncepcję do pierwszych generacji Volkswagena Transportera. To zmieniło się jednak w drugiej odsłonie tego dostawczaka. Zadebiutowała ona w 1965 roku i była kompletnie nową konstrukcją, która dziś mogłaby bardziej przypominać sporego minivana, czy po podwyższeniu nadwozia nawet i SUVa. Ford Transit II posiadał między innymi bardzo dużą atrapę chłodnicy, czy też okrągłe reflektory, które były dość charakterystyczne, gdyż były osadzone na błotnikach. Produkcja tej generacji zakończyła się w roku 1977. 

W tym samym roku zadebiutowała trzecia odsłona Forda Transita. W tamtych czasach samochód wciąż był należącym do klasy średniej dostawczakiem, który zaczął mieć nieco rywali, gdyż mógł walczyć już z takimi autami jak Renault Trafic bądź Fiat Talento. Ford Transit III zachował dość nietypową koncepcję poprzednika. Wizualnie znacząco się jednak zmienił i stracił metaliczne, czy też chromowane elementy na rzecz plastiku. Najbardziej rzucającym się w oczy elementem był ciemny grill, po którego bokach były kwadratowe błotniki. Kierunkowskazy zamontowano z kolei w błotnikach.

Do sporej zmiany doszło przy premierze czwartej generacji modelu. Doszło do niej w 1986 roku i Ford Transit IV był kompletnie nową konstrukcją, którą zaprojektowano, porzucając przestarzałą koncepcję z lat 60. XX wieku. W oczy rzuca się przede wszystkim znacznie bardziej aerodynamiczna koncepcja nadwozia, które nie jest już płaskie z przodu, poprowadzone pod kątem, dzięki czemu auto generuje mniejszy opór aerodynamiczny. Samochód ten produkowano aż do 2003 roku. 

Ford Transit V zadebiutował jednak dość szybko, gdyż miało to miejsce w roku 2001. Samochód był rozwinięciem poprzedniej koncepcji, lecz został zaprojektowany od zera. Dzięki temu auto zyskało dość kanciate nadwozie. W oczy rzucają się w nim przede wszystkim lampy nisko osadzone reflektory. Najważniejsze zmiany dotyczyły jednak samej konstrukcji. Ta została przygotowana do stosowania różnych rodzajów napędu, a samo nadwozie stało się znacznie sztywniejsze. Auto było jednak wciąż członkiem segmentu D. 

W 2006 roku Ford przedstawił dość spory facelifting swojego modelu. Pod maskę trafiły między innymi nowe jednostki napędowe, które były efektem współpracy pomiędzy amerykańskim producentem a francuskim koncernem PSA. Oprócz tego samochód otrzymał nowy grill, znacznie większe reflektory przednie, a do zmian doszło również we wnętrzu, gdzie zamontowano nową deskę rozdzielczą. Ten model po faceliftingu zdobył nawet tytuł Samochodu Dostawczego Roku 2007, pokonując najnowszą generację Citroena Jumpera/Peugeota Boxera/Fiata Ducato, a także drugą odsłonę Mercedesa Sprintera. 

Do największych zmian w historii modelu doszło jednak w wypadku jego szóstej generacji. Stała się ona bowiem autem dostawczym z segmentu E, a w klasie średniej jego rolę przejął model Ford Transit Custom. Nowa generacja charakteryzuje się między innymi znacznie masywniejszym nadwoziem. Auto to trafiło nawet do Stanów Zjednoczonych, gdzie zastąpiło Forda E-Series i cieszy się naprawdę sporą popularnością. 

Ford Transit — dane techniczne i rodzaje zabudów

Ford swojego flagowego dostawczaka, jakim jest Ford Transit, oferuje przede wszystkim z zabudową typu furgon. Inne są raczej rzadko kiedy reklamowane i wykonywane jedynie na zamówienie. Mowa tu o podwoziu do zabudowy, które może być wyposażone w 2- bądź 4-drzwiową kabinę.

Wymiary Transita mogą być dość niejasne. Wynika to z tego, że jeśli mowa o długości to w Polsce Ford oferuje jedynie wersje L2, L3 oraz L4. Z kolei jeśli chodzi o wysokość, to dostępne są tylko konfiguracje H2 oraz H3. Dlatego podstawowy Ford Transit spotykany jest pod oznaczeniem L2H2. Jest on długi 5531 milimetrów przy rozstawie osi wynoszącym 3300 milimetrów. Szerokość to 2112 milimetrów, a wysokość sięga od 2426 do nawet 2542 milimetrów w zależności od obciążenia i rodzaju przeniesienia napędu. Wersja L3 jest długa na 5981 mm, a jej rozstaw osi to 3750 mm. Z takiego samego rozstawu osi korzysta również najdłuższa odmiana, która mierzy aż 6704 milimetry. W konfiguracji wysokości H3 samochód może z kolei sięgać od 2665 do nawet 2790 milimetrów. Ford Transit szóstej generacji jest więc prawdziwym gigantem wśród dostawczaków. 

Ford Transit — silniki

Obecnie Ford Transit dostępny jest tylko z silnikami wysokoprężnymi z rodziny 2.0 New EcoBlue. Niektóre z nich są sprzedawane również w konfiguracji mHEV, czyli jako tak zwane miękkie hybrydy. Mogą one napędzać oś przednią, tylną lub wszystkie cztery koła. Podstawowy silnik 2.0 New EcoBlue zapewnia 105 KM i działa wraz z 6-biegową skrzynią. Wszystkie pozostałe jednostki mogą być sparowane również z 6-stopniową przekładnią automatyczną.

Kolejne silniki mają moc wynoszącą 130, 170, a topowy silnik wytwarza aż 185 koni mechanicznych, dzięki czemu Ford Transit nie ma problemu z nawet najcięższymi ładunkami. Jako miękkie hybrydy występują silniki o mocy 130 oraz 170 koni mechanicznych. Korzystają one z niewielkiego silnika elektrycznego, który pomaga w przyspieszaniu oraz zasila osprzęt silnika, dzięki czemu nieco spada zużycie paliwa oraz emisja niezwykle szkodliwych dla środowiska spalin.